Dene Grigar jest profesorem, krytykiem i kuratorem literatury cyfrowej, założycielką laboratorium Electronic Literature Lab na Washington State University Vancouver oraz długoletnią przewodniczącą Electronic Literature Organization. Grigar jest też niestrudzoną promotorką klasyki hipertekstu. Dzięki swojej dzielności kuratorskiej, nacelowanej początkowo na pierwszą falę literatury cyfrowej – hiperteksty publikowane przez Eastgate Systems – a następnie na dzieła powstałe w technologii Flash, Grigar stała się czołową postacią w świecie cyfrowej archiwistyki, cyfrowej rekonstrukcji utworów nie dostępnych na dzisiejszych platformach oraz cyfrowego, medialnego przekładu. Według Grigar, istnieją trzy główne stadia przekładu medialnego, czy też migracji dzieła z jego środowiska pierwotnego do współczesnego: emulacja, restauracja i rekonstrukcja. Do tych pierwszych zaliczają się np. Utwory powstałe w programie Flash i emulowanie w dzisiejszych przeglądarkach dzięki technologiom Raffle i Conifer. Do drugich należą aktualizacje starszych utworów tak, by było one lepiej dostępne w obrębie współczesnych pól pisma. Natomiast rekonstrukcję to przedsięwzięcia dużo poważniejsze, wymagające kompletnego przebudowania (rozpisania) kodu, interfejsu oraz artefaktów medialnych. Do rekonstrukcji należą np. Nowe sieciowe wersje hipertekstów Figurski at Findhorn on Acid Richarda Holetona, Victory Garden Stuarta Moulthropa i Twilight. A Symphony Michaela Joyce'a.