Hipertekst, w związku z tym, że prezentowany i tworzony jest na interaktywnym ekranie komputera cechuje się naturalna tendencją do łączenia elementów wizualnych z elementami werbalnymi. Na najbardziej podstawowym poziomie cyfrowe pisarstwo pozwala na to, by wyrazić piktorialne właściwości druku (użycie kolorów, animowanych czcionek, wyglądu) i uczynić z nich jeszcze jedną warstwę znaczeniową. Pozwala też oczywiście na zwykłe używanie obrazów, na sprawienie, by stały się one częścią hipertekstowej struktury, by tak jak tekst, podlegały interakcji czytelnika, by obrazy lub ich partie stały się węzłami w sieci bloków tekstu, a nawet - większymi jednostkami - portalami, głównymi rozgałęzieniami i pełniły rolę graficznych przewodników w wirtualnym świecie tekstu. W tym przypadku - grafika wzbogaca tekst ale jest jednocześnie niezmiernie ważna dla znaczenia i koherencja utworu, dzieje się tak na przykład w Patchwork Girl Shelley Jackson - obrazy pozszywanych ciał, które złożyły sie na współczesne monstrum frankeinsteina - kobietę, z poszczególnymi "łatami" prowadzącymi do coraz to innych bloków tekstu, są nadrzędną metaforą tego tekstu. Nie można też zapomnieć o jak najbardziej praktycznej roli grafiki - najczęściej, w tekstowych hipertekstach, pełni ona funkcję nawigacyjną.

Lasting Image - Carolyn Guyer, Michael Joyce

Istnieją także hiperteksty niemal zupełnie graficzne - tak jak sieciowy wspólny utwór Carolyn Gueyer i Michalea Joyce`a - "Lasting Image", gdzie czytelnik wędruje niemal wyłącznie między obrazami, a poszczególnne partie obrazów są kotwicami prowadzącymi do innych obrazów. Apogeum grafiki w hipertekście to gra Myst, uznawana za hipertekstualistów za najlepszy przykład graficznego hipertekstu, dla zwykłego zjadacza chleba będzie to jednak normalna, może bardziej literacka niż inne, gra komputerowa. 

Fuzję grafiki i animacji stworzył niedawno w sieciowym Filmtext, całkowicie zrealizowanym w programie Macromedia Flash, Mark Amerika. Tam animowany tekst wydaje się jednak tylko dodatkiem i nic by się nie stało, gdyby nie istniał w ogóle, narracja powstaje tam dzięki interakcji czytelnika z elementami grafiki i animacji.

Nitin Sawhany, David Balcom, Ian Emery Smith: CD-ROM: HyperCafe

Grafika w hipertekście to także wykorzystanie technologii wideo. Tuż po tym, jak pozwoliły na to hipertekstualne systemy, w tym przypadku Storyspace, David Balcom stworzył projekt "HyperCafe" (1996) - pierwszy wideo-hipertekst sieciowy. Wideo w hipertekście wyraźnie przenosi go z obszaru spacjalizacji, ze środowiska zdominowanego przez element przestrzenności do obszaru temoporalizacji, charakterystycznego dla kina.